ผลงานชิ้นที่ 4 ของชายหนุ่มผู้ขยันสร้างผลงานเพลง Frank Turner คืออดีตสมาชิกวง Post-Hardcore ชื่อ Million Dead แม้จะทำงานเพลงแบบนี้ แต่ถ้าดูแบคกราวด์ เขาก็จัดได้ว่าเป็นพวกอำมาตย์เหมือนกันนะครับ มาจากครอบครัวปู่เป็นท่านเซอร์คนรวย แถมเรียนที่อีตั้นรุ่นเดียวกับเจ้าชายวิลเลียมส์ด้วย แต่งานเพลงของเขา กลับเริ่มจากเพลงPost-Hardcore ก่อนจะมาเป็นเพลงร๊อคผสมโฟลค์และมีกลิ่นของความเป็นพังค์ ก็แปลกดีนะครับ
และ England Keep My Bones งานชิ้นที่สี่ของเขา ก็เป็นงานที่เข้มข้นด้วยประสบการณ์ และเปี่ยมไปด้วยพลังจริงๆ ซึ่งงานชิ้นนี้ เป้าหมายในการแต่งเพลงนั้น ไม่ใช่เพื่อเป็นการตัดพ้อ หรือการต่อสู้ของมวยรองอีกแล้ว ในเมื่อเขาประสบความสำเร็จแล้ว เขาก็ไม่ควรแต่งเพลงประชดชีวิตแบบนั้นอีก แต่เขาเลือกที่จะทำผลงานเพลงเพื่อค้นหาอัตลักษณ์ความเป็นอังกฤษ จึงกลายเป็นอัลบั้มนี้ออกมา
แค่เพลงเปิดอัลบั้ม Eulogy ก็ทรงพลังแบบทำให้เราแทบกระเด็นไปเลย เขาบอกเลยว่า ไม่ใช่ทุกคน จะได้โตมาเป็นนักบินอวกาศ หรือจะเป็นร๊อคสตาร์ แต่อย่างน้อย ตอนที่ตายไป ก็อยากได้จารึกบนหลุมศพว่า “กูได้พยายามแล้วโว้ย” มันเป็นเนื้อเพลงที่ซื่อตรงและจริงใจกับคนฟังเสียจริงๆครับ และตัวอัลบั้มนี้ มันก็เป็นแบบนั้นจริงๆครับ ซื่อตรงในแบบพังค์ บนเพลงโฟลค์ร๊อค อะไรมันจะผสมกันมาได้ลงตัวขนาดนั้น
เพลงแรกที่เขาปล่อยให้คนได้ลองฟังออนไลน์ก่อนคือ I Am Disappeared ที่เป็นเพลงร๊อคแบบที่เราจะได้ยินจาก บรูซ สปริงสทีน ที่เจ๋งมากครับ มันเล่าเรื่องของชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยความฝันอยากจะเป็นศิลปินออกมาได้อย่างงดงามจนเป็นเหมือนบทกวีชิ้นหนึ่งจริงๆ ส่วนซิงเกิ้ลแรกที่ตัดออกมาจริงๆคือ I still Believe ที่ พูดชัดๆเลยว่า เพลงร๊อคนี่ล่ะ คือสิ่งที่แสนเรียบง่ายที่จะมากอบกู้ทุกๆคน ซึ่งมันก็เป็นเพลงที่เต็มไปด้วยพลังและชวนทุกๆคนตะโกนออกมาพร้อมๆกัน อีกเพลงโปรดของผมคือ Redemption ที่เล่าเรื่องเกี่ยวการเติบโตและมองโลกในอีกมุมมองหนึ่ง ทั้งเนื้อเพลงที่จริงใจ กับการเรียบเรียงเพลงออกมาได้แสนจะงดงาม ทำให้เราแทบน้ำตาไหลออกมาได้ในทันทีเลยทีเดียว ก่อนจะไปปิดอัลบั้มด้วยเพลง Glory Hallelujah ที่เชิดชูแนวคิดอเทวนิยมอย่างเต็มๆ (ได้ใจผมล่ะ)
England Keep My Bones คืองานเพลงที่จริงใจ เต็มไปด้วยพลังความสด และการแต่งเพลงที่ยอดเยี่ยมราวกับบทกวี
No comments:
Post a Comment