มาถึงตอนสุดท้ายของงานเขียนยาวๆชุดนี้ซะทีนะครับ ถ้าหากท่านเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย ก็เขียนมาหากันก็ได้นะครับ หรือไปโพสชม (ด่าก็ได้) ที่บล๊อกของผมได้เสมอนะครับ ฉลองดีไซน์ใหม่ที่พึ่งทำเองเสร็จซะทีครับ แล้วครั้งหน้ามาเจอกันในรูปแบบเดิมๆนะครับ
6. Jack Penate - Everything is New อัลบั้มที่ถูกมองข้ามมากที่สุดอีกชุดหนึ่งของปีที่ผ่านมา หลังจากงานชุดแรกที่น่าผิดหวัง Jack Penate กลับมาอย่างงดงามกับอัลบั้มชุดที่สองที่เป็นการกลั่นไอเดียออกมาได้อย่างสมบูรณ์จริงๆ มันเต็มไปด้วยสารพัดเสียงจากทุกมุมโลกทั้งเพลงป๊อปจากยุโรปไปจนถึงจังหวะจากแอฟริกา แค่เพลงแรกอย่าง Pull My Hear Away ก็พรากหัวใจเราด้วยเสียงร้องที่ตัดพ้ออย่างเศร้าสร้อย ส่วน Be The One ก็คือบทเพลงจากถนนในไนจีเรีย ส่วน Tonight’s Today ก็เหมือนกันงานเทศกาลคานิวาลในบราซิลจริงๆ ใครที่เคยสบประมาทเขาไว้ ก็ควรหันกลับมามองอีกครั้งล่ะครับ
5. Little Boots – Hands งานเพลงป๊อปไร้เทียมทานที่ทำให้ผมทึ่งทุกครั้งที่ได้ฟัง แม้นักวิจารณ์จะชม La Roux มากกว่า แต่ผมว่า Hands มีความลึกที่ทำให้ฟังได้อย่างไม่รู้เบื่อจริงๆ แทบทุกเพลงนั้นเจ๋งพอที่จะเป็นซิงเกิ้ลได้หมดเลยทีเดียว นอกจากความไพเราะติดหูแล้ว เพลงของเธอยังมีความลึกลับอยู่ในตัวอีกด้วย ยกตัวอย่างเช่น Remedy และ Mathematics ที่อึมครึมเอาเรื่อง Tune Into My Heart และ New In Town ก็ติดหูเหลือเกิน ส่วน No Brakes ก็เซ็กซี่เหลือกิน ยังต้องไม่ลืมเพลงบูชาครูอย่าง Symmetry ที่คือการจุติของ Don’t You Want Me ในปี 2009 ที่งดงามราวกับรัตติกาลที่เต็มไปด้วยดวงดาว
4. Yeah Yeah Yeahs – It’s Blitz งานชุดที่สามของวงสุดเปรี้ยวจากนิวยอร์กที่ทำให้เราตื่นเต้นได้เสมอทุกครั้งที่ออกเพลงใหม่ๆออกมา และงานชุดนี้ก็เป็นงานที่ผลักพวกเขาไปข้างหน้า ลืมความเป็นวงการาจไว้เบื้องหลัง มิติองดนตรีของพวกเขามันกว้างไกลขึ้นกว่าเดิมอย่างประทับใจ พวกเขาผสมความเป็นป๊อปและเพลงเต้นรำเข้ามาในดนตรีของพวกเขาได้อย่างลงตัว เพลงเด่นอย่าง Zero คือดิสโก้จากอเวจีที่ซาตานคลั่งกีตาร์ร๊อค มันสามารถทำให้ทุกวิญญาณลุกขึ้นมาโยกตามได้อย่างแน่นอน เช่นเดียวกับ Heads Will Roll ที่ชวนโยกย้ายไปบนฟลอร์ที่อบอวลไปด้วยควันบุหรี่จากมือกีตาร์ ส่วน Shame and Fortune ก็ยังคงความดิบกร้าวไว้อย่างงดงาม พวกเขาพัฒนาตัวเองไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้งจนทิ้งเพื่อนร่วมรุ่นไว้ข้างหลังอย่างไม่เห็นฝุ่น
3. Biffy Clyro – Only Revolutions อัลบั้มชุดที่ 5 ของวงไม่ยอมโกนหนวดจากสกอตแลนด์วงนี้ เป็นเหมือนม้ามืดจริงๆ เพราะผมฟังพวกเขามานาน แต่นึกไม่ถึงว่างานชุดนี้มันจะเทพได้ขนาดนี้จริงๆครับ Only Revolutions คืองานเพลงร๊อคเพียวๆที่เต็มไปด้วยพลัง ความสด และความทะเยอทะยานอย่างน่าทึ่ง ทุกเพลงมันทรงพลังราวกับฆ้อนปอนด์ที่จะกระหน่ำใส่หัวคนฟังแบบไม่ยั้งได้เลยจริงๆ The Golden Rule กับ Mountains ก็ร๊อคสะใจแบบไม่ยั้ง ในขณะ The Captain ก็อลังการและชวนแหกปากร้อง โว โว้ โว่ ตามจริงๆ แต่ที่เจ๋งที่สุด คงต้องยกให้ God and Satan ที่นอกจากเพลงจะเพราะแล้ว เนื้อเพลงมันช่างยอดเยี่ยมจริงๆครับ
2. The Horrors – Primary Colours อีกงานที่ทำให้เราต้องประหลาดใจ เพราะว่าพวกเขาสลัดคราบ Poster Boys ของวงการเพลงกอธ/ไซโคบิลลี่ กลายมาเป็นวงดนตรีชั้นเยี่ยมได้อย่างงดงามจริง ด้วยการสลับสับตำแหน่ง ทำให้ภาคเสียงสังเคราะห์ของวงเด่นมาขึ้นจนกลายเป็นหอคอยแห่งเลเยอร์ของเสียงที่ซ้อนทับกัน เหมือนกับการขยำ My Bloody Valentine, Jesus and the Mary Chains, Psychedelic Furs และ เสียงซินธิ์หลอนๆเข้าด้วยกัน เพลงอย่าง Who Can Say นั้นชวนเราขนลุกเมื่อตอนที่ Faris พูดว่า When I told her I didn’t love her any more… she cried ทำเราขนลุกทุกครั้ง ส่วน Primary Colours น่าจะเป็นช่วงเวลาที่มีสีสันมากที่สุดในชีวิตนักดนตรีของพวกเขาแล้ว Scarlet Fields ก็ช่างล่องลอยแบบลึกลับ ยอดเยี่ยมเหลือเกินครับ
1. White Lies – To Lose My Life งานที่จองที่หนึ่งมาตลอดตั้งแต่เมื่อผมได้ฟังมันครั้งแรกเมื่อต้นปีที่แล้ว มันคืองานเปิดตัวชั้นเยี่ยมชนไม่น่าเชื่อว่าจะมาจากเด็กหนุ่มอายุน้อยแค่ 3 คนเท่านั้น ผมคิดว่างานเพลงที่เกี่ยวกับความเศร้าและความตายมักจะเป็นอัลบั้มที่พูดความจริงมากที่สุด เพราะมันมักจะกลั่นมาจากความรู้สึกจริงๆ และเด็กหนุ่มทั้ง 3 คนก็เขียนเพลงเกี่ยวกับมุมมองเกี่ยวกับความตายบนดนตรีร๊อคหม่นๆจนมันผสมกันออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม เนื้อเพลงชั้นเยี่ยมอย่าง Unfinished Business และ To Lose My Life ก็ทำให้เราขนลุกทุกครั้งที่ฟัง ส่วน Death และ From The Stars ก็เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน ส่วน Farewell To The Fairground แม้จะเป็นเพลงเร็ว แต่มันก็อบอวลไปด้วยบรรยากาศความเหงาจริงๆ ไม่ง่ายครับที่วงหน้าใหม่จะเปิดตัวด้วยอัลบั้มที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ ต้องยกให้พวกเขาจริงครับ
No comments:
Post a Comment