งานอัลบั้มเต็มชุดแรกของวงรักของผมหลังจากสับเปลี่ยนสมาชิกใหม่ โดยที่ Gareth กับ Darran ออกจากวงไป และได้ Gavin Burrough (เกวิน กีตาร์) และ Richard Boucher (ริชาร์ด เบส) มารับหน้าที่แทน หลังจากพวกเขาทิ้งแนวเพลงของตัวเองในชุดที่สาม Tales Don’t Tell Themselves และกลับมาสู่ราก Hardcore ในขุด Memory of Humanity หลังจากนั้น พวกเขาออก EP ชื่อ The Young And Defenceless แบบจำกัด ที่เป็นการบอกให้แฟนรู้ว่า เตรียมเจอจัดหนัก เพราะพวกเขากลับมาทำเพลงหนักหน่วงพร้อมเมโลดี้เพราะๆแบบที่เราคิดถึงมานาน ทั้งยังให้ Ryan กลับมาสำรอกอีกหลังจากเงียบไปนาน และทำให้ความหวังของแฟนๆพุ่งสูงเสียดฟ้าครับ
และเมื่ออัลบั้มนี้ที่รอคอยออกมา ก็ไม่ทำให้แฟนๆผิดหวังครับ ผมเองยังไม่เห็นที่แผง แต่คิดว่า Warner คงไม่พลาดทำอัลบั้มนี้หรอกครับ เพราะออกจะดังขนาดนี้ แต่ตัวผมรอไม่ไหว ไป pledge ไว้กับวงแต่แรกแล้ว เลยได้มาก่อนครับ (เหลือรอปกพร้อมลายเซ็นและเสื้อวง) Welcome Home Armageddon คือการเดินไปข้างหน้าของวงโดยที่หันกลับไปมองด้านหลังด้วย พวกเขาสามารถนำความเกรี้ยวกราดระดับถล่มโลกในแบบชุดแรกมาให้เราได้สัมผัสอีกครั้ง และครั้งนี้พ่วงมาด้วยเมโลดี้ที่ได้รับการไล่เรียงอย่างยอดเยี่ยมและงดงามจับใจเสียจริงๆครับ
เพลงที่ห้อยมาจาก EP ก่อนอย่าง Sixteen เป็นตัวอย่างที่ดีครับ มันไล่เรียงทำนองได้อย่างงดงาม แถมยังติดหู เหมือนเอางานชุด 3 มาทำให้หนักขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า แถมเนื้อเพลงเกี่ยวกับวัยเด็กนี่ไม่เลวเลยครับ (แนะนำให้ดู MV) ส่วนอีกเพลงคือ Damned If You Do, Dead If You Don't ที่มาแบบฮาร์ดคอร์แท้ๆเลย อัดรัวตรั่บๆๆๆ (ไม่ได้กินตับใคร) เช่นเดียวกับ Old Hymns ที่รัวถล่มเริ่มเพลง โดยได้รับการเปิดตัวโดยการไล่เลียงทำนองในเพลง This Side of Brightness ที่ทำได้อย่างงดงาม Man Alive ก็ทำให้นึกถึงอัลบั้มแรกจนน้ำตาแทบไหลเลยทีเดียวครับ เช่นเดียวกับ Spinning Over the Island ที่ได้เสียงไรอันมาแหกปาก เล่นเอาคิดถึงยุค Between Order and Model เลยทีเดียวก่อนที่จะคลี่คลายเป็นเพลงเนี้ยบๆในช่วงท้าย สองเพลงที่จะว่าใกล้เคียงบัลลาดได้คือ Medicated ที่โซโล่กีตาร์ไล่ไปกับเพลงได้อย่างเพราะพริ้ง กับ Owls (Are Watching) ที่อลังการไม่แพ้กัน (อีกรอบครับ โซโล่โคตรเพราะ) ส่วน Aftertaste และ Welcome Home Armageddon ก็เป็นเพลงเมทัลที่รวดเร็ว สับไม่ยั้ง พร้อมทั้งกีตาร์ที่เล่นตามจังหวะได้อย่างไร้ที่ติ
Welcome Home Armageddon คืออัลบั้มที่คิดว่าแฟนของ FFAF ทั้งหลายจะอยากได้ฟัง เพราะมันจับเอาความยอดเยี่ยมของพวกเขาในแต่ละยุคออกมาผสมผสานได้เป็นอย่างดี และยังได้เห็นพัฒนาการหลายๆด้าน ทั้งเทคนิค ทักษะการเรียบเรียง รวมไปถึงคุณภาพการร้องของ Matt ด้วยครับ ให้ 10/10 เลยทีเดียว
No comments:
Post a Comment